Consummatum Est

ni Kristian Mamforte

Nang maitayo sa wakas
ang krus, nangamoy sugat
ang simoy ng hangin.

Marahan ang dampi sa ating pisngi
ng hangin nagmumula
sa nalalabi niyang buntong-

hininga. Narito tayo ngayon—
sa lilim na nilikha ng krus. Dito tayo
nakasilong na waring may hinihintay.

Habang tayo’y nakatingala
na tila pagharap sa nawawalang bahagi
ng sarili ang pagharap sa mga sugat.

Siya na ipinako sa katawan ang pagdurusa
upang patunayang siya ay may katawan.
Siya na nasa pagitan ng pagpikit at pagdilat.

Siya na bubuhat sa mabigat na tingin
upang tumingala at banggitin sa sarili—
Consummatum Est bago ipinid ang mga mata.

Pag-uwi

ni Ej Bagacina

Gusto kong sabihing nahihirapan akong pumikit.
Isang madaling araw, nagising ako sa pagkalunod
sa aking mga panaginip. Ilang gabi na rin akong binabagabag
ng mga salitang: pagitan, hangganan, at kamatayan.
Ilang gabi na rin kitang iniisip
habang umiihip ang hangin, ibinubulong nito sa akin
ang isang linya ng pangungulila.
Hindi ka sana mawala. Gaano katagal
na ba akong wala? Hindi pa rin ako mapalagay
sa tuwing naglalakbay sa lungsod
at nakakakita ng mga magkasintahang
magkayakap, magkawahak-kamay.
Ngayon, naiisip kita, kayakap
ang iba at wala akong magawa
kundi alalahanin ang dati nating pagsasama.
Patawad, sadyang hindi ko alam
ang salitang paalam. At hindi ko rin alam
kung bakit mabigat sa dibdib
ang pagdilat, pati ang pagpikit.
Ngayon, naiisip kita, heto ako sa isang sulok ng bus,
kapiling ang mga taong hindi ko naman kakilala.
Hatinggabi na dito sa lungsod at kailangan ko nang umuwi.
Hinihintay ako ng kadiliman ng aking kwarto.
Mamaya, bubuksan ko ang bintana.
Hihiga. At ipipikit ko ang mga pagal na mata.

Tulang Isinulat/Iniukit Sa Likod Ng Mga Talukap

ni Rachel Valencerina Marra

pikit man o dilat
ako'y di mo makikita

madilim na't lahat
kinukulang pa sa espa

Pangungusap

ni EJ Bagacina

Nalunod tayo
sa salita, hindi makaahon
sa grabedad ng panahon,
at kahit gusto man nating
mangusap, laylay pa rin
ang nababad nating dila.

Magmamana

ni Joseph Casimiro

Hinabi ni ina ang isang kwaderno
mula sa mga natirang pahina nina ate at kuya.
Sa aking pinakaunang araw, hahawakan ako ni ama.

Donselya

ni Eugene Soyosa

Pagpunyal sa iyong yungib,
ikaw ay napapikit.

Umaalimuom
ang laway mula sa iyong bibig.

Paggising ko

ni Rachel Valencerina Marra


Isa ka na lamang hubog sa aking tabi.

At sa pagpatag ng iyong hinigaan
ang alaala mo ay gumaan
tulad ng ilang hibla ng iyong buhok
na nananatiling himbing -
at di na magigising -
sa kalawakan ng aking kama.

Kay Estela

ni Ej Bagacina

"UMAANDAP-ANDAP NA ILAW-POSTE:
Huwag nating pag-usapan ang kamatayan."
Mikael Co, Liham

Nandito ka sana ngayon sa aking kwarto.
Bahagyang naiilawan ng ilaw-poste ang kamay ko
habang aking ginugunita ang iyong alaala.
Tangan ko ang isang lanseta.
Regalo mo. Nakaukit pa nga rito:
Estela, Boboy, Puso. Hindi ba, tayo'y nangako?
Magkahawak-kamay nating haharapin ang bukas.
Hindi ko inaasahan na bibitiw ka.
Ngayon, napakahirap ang magluksa.

Kanina, bago lumubog ang araw,
narinig ko sa radyo: Binata, tumalon sa gusali.
Nabuntis na dalaga, nagbigti; gaya mo.
Matatapos din ang lahat. Sinasabi ko
sa bawat problema. Siguro nga,
nakatakdang magtapos ang lahat ngayong gabi.
Kailangan ko nang magmadali.
Malapit nang mapundi ang ilaw-poste.

Tangan ko ang isang lanseta.
Magbabakasakali ako ngayon, sinta.
Sana sa pagdilat ko, sa kabilang buhay,
muli tayong magkahawak-kamay.

Papel

ni Kristian Mamforte

Tinitipon ko ngayon ang mga nagkalat na papel.

Tumindig

At tumanaw tulad ng sa mensahero.

Tulang naisulat matapos ayain ang isang kaibigang lumabas at mabigong muli

ni Brandon Dollente

Matagal na kitang gustong isulat sa tula, kaibigan.
Heto ako ngayon, sa harap ng humihikab na bintana,
ibinubulong itong mga salita sa natutulog na lungsod:

naririnig kita sa aking isipan. Paborito kong kulay
ang abo, sabi mo sa akin noong naupos ang mga ulap,
matapos magliyab ng takipsilim. Nanahimik ako noon

dahil wala akong ganoong lihim. Dahil nanahimik ka rin.
Naaalala mo pa ba iyon? Minsan sinabi mo, iba pa rin
talaga ang langit sa Las Piñas. Malumanay ang usad.

Maaliwalas. Nasa tren tayo noon, nakatiklop ang mga kamay
sa natutuklap na hawakan, tila nagdarasal. Sinasagasaan
ng ating paningin ang kalansay ng mga inulilang gusali.

Nag-usap na rin tayo tungkol sa pananalig at mga kasalanan.
Tungkol sa pakikinig ng mga anghel sa ating usapan.
Tungkol sa Katubusan, at sa marami pang eskinitang ganoon

ang pangalan. Matagal na tayong di nagsasama, kaibigan,
at nakikipagbuno ako ngayon sa paglimot. May sinabi ka ba
tungkol doon? Dati, sigurado akong pinag-usapan na rin natin

ang gabi, tungkol sa mapang-usig na titig ng mga bituwin.
Di ko na ito maalala, kaibigan, ngunit nadarama ko pa rin.


kay Moreen

Haiku at Tanaga

Ni Angelique Detaunan

On a foreign seat,
I curl up in a corner;
unable to smile.

Sa banyagang upuan,
umuupo ako na
kayakap ang sarili
at walang buong ngiti.

Recess

ni Rachel Valencerina Marra


KRIIING!!!

Nagmadaling pumunta si Joshua sa kantina para bumili ng makakain: dalawang Lemon Square cheesecake, dalawang Funchum na apple flavor, at dalawang Mentos. Kipkip ang mga ito sa dibdib - di bale na'ng mabasa ang uniporme dahil sa mga nagpapawis na tetra foil pack - ay umakyat siya sa roofdeck ng kanilang eskuwelahan kung saan naghihintay sa kaniya si April.

Si April na mahilig sa keso, sa pulang mansanas, at sa kendi na malamig sa bibig.

Matapos ang ilang linggo ng pakikipagsalo kay April kapiling ng mga ulap at ibon ay napagtanto ni Joshua na ang lasa ng Funchum apple ay artipisyal at sumisiksik sa bawat sulok at gilid ng mga ngipin niya. Walang nagagawa ang Mentos sa paghugas ng lasang ito sapagkat lamig lang ang kaya nitong ibigay sa bunganga. Higit sa lahat, dumidikit sa ngala-ngala ang nginuyang Lemon Square cheesecake.

Ngayon, tuwing tutunog ang bell sa kalagitnaan ng hapon ay nagmamadaling pupunta si Joshua sa kantina upang bumili ng dalawang chocolate-flavored Stuffins, dalawang Zesto na orange flavor, at dalawang Klorets. Kipkip ang mga ito sa dibdib - di bale na'ng mabasa ang uniporme dahil sa mga nagpapawis na tetra foil pack - ay bababa siya sa basement ng eskuwelahan kung saan naghihintay sa kaniya si Celine.

Si Celine na hindi pinapatawad ang alinmang pagkain basta tsokolate, na mahilig sa matamis na maasim na lasa ng orange at sa kendi na nagpapapresko sa hininga.

Sa laya

ni Kristian Mamforte

Sa bungad nangilag siya sa liwanag

Ng tinig ng tumawag sa kaniya

Pangalang nakatatak sa kaniyang balat na hindi mabubura

Dahilan

ni Brandon Dollente

Nagsasalita lang ako
dahil nananahimik ka
at naghahanap ako ng tinig
na tutugunan mo.
Kausapin mo naman ako
tungkol sa pangungulila.
Binabagabag ka rin ba
ng mga espasyo?
Kinukuyom ba ang iyong puso?
Inuubos ka ba ng mga buntong-
hininga tuwing walang ilaw
na sumasalubong sa iyong pagtingala?
Pumikit ka: nariyan ako.
Hawak ko ang mga bubog
ng nabasag na buwan.
Pitak ng nauupos na mga bituwin.
Narito ako, totoo, sabi mo
sa akin sa isang panaginip.
Nais kitang paniwalaan.
Narito ako, nagsasalita
dahil ayaw akong patahimikin
ng mga sulok nitong silid.
May pag-iisang nakamamatay,
sabi ng isang makata, at di ko mapigilan
ang pangangailangang kumapit.
Ngunit saan? Sa nabibiyak na dingding?
Sa madulas na pasemano? Sa espasyo
na naririto dahil wala ka?
Gusto kitang makausap.
Gusto kong lumabas
ng bahay at makita ka,
sa kanto, naghahanap ng tala.
Hayaan mong tulungan kita.
Gusto kitang makilala.

Dama de Noche

ni Victor Anastacio

Kitang-kita ka ng lahat buong araw,
puti't payak na bulaklak na nakatanim sa hardin,
walang samyo ang mga mahinhing talulot.

Subalit pagdating ng gabi,
nagpapapitas ka mula sa lupa,
at ibinubuka ang iyong halimuyak sa dilim.

Noong Kasama Kita Habang Lumilindol

ni Kevin Marin

Hindi ko narinig

ang pangangatal ng mga baso't pinggan

sa gitna ng pagyanig.

Hindi nilingon

ang langitngit ng dingding

at walang nadamang ligalig

sa pagbagsak ng mga salamin.

Habang ika'y nakakapit sa akin,

pinakinggan ko

ang pagsasapintig sa iyong pulsuhan

ng bawat pantig ng aking pangalan.

Marahan at panatag na uyayi

sa sandali ng pagkagunaw.

Napawi ang pangamba

sa mga bagay na gumuguho't nababasag.

Sinta, sa yakap mo,

hindi ako kailan man matitinag.

Pasya sa sangang-daan

ni Angelique Detaunan

Pumili ka ng isa,
bitawan mo ang iba.
At kung 'di liligaya,
gumawa ng kalsada.

Tatlong Bakit (Tatlong Yugto ng Pagkabigo)

ni Joseph Casimiro

I. Pagtatapat

Bakit

(noong hinawakan
ko ang kamay mo
at nagtapat sa iyo)

hindi

(mo tinaggap
ang puso ko)

?

II. Pagsisisi

Bakit

(sa dinami-rami
ng mga babaeng
maaalayan
ng pagtingin)

ikaw

(pa ang napili
ng pusong
sambahin)

?

III. Pagsuko

Bakit

(ako muling aasa
na maayos ang ating pagkakaibigan
kung ako ay nasaktan na
at iniiwasan mo)

pa

?

Mula Guadalupe Hanggang Buendia

ni Brandon Dollente


Sa bilis tila tinangay na ang mga mukha ng mga nag-aabang
sa kalsada ang tanging madilim ay ang bahaging tinatakluban

ng mga sasakyan at ilaw-poste ang may kasalanan ng pananahan
sa mga kanto may naghihintay na magkamaling tumingin sa oras

ng pagmamadali nagkakamata ang bunton ng basura
parang may nakatitig na bata sa isang iglap nakaparada

ang isang bus na may sakay na gutom na apoy na walang makain
kundi bakal at abo at hangin at walang piraso ninuman

ang naging alipato kaya walang kailangang bilangin ang mga tao
biglang natagpuan ang sarili nang pumailanlang ang dingding

at dumilim at naglipana ang matatalim na ilaw na tumatagos
sa mga imaheng nasa bintanang naging salamin

saka dahan-dahang huminto ang tren at sa kabilang riles
may isa pang tren na di makaalis dahil di matibag ng pinto

ang kumpol ng mga taong halos matupi sa pakikipagsiksikan
natututunan ng lahat na walang madali sa pag-uwi.

Kasaysayan

ni Ali Sangalang

BA____ _ KAS
_ _ LANG

Kaibuturan

ni Kristian Mamforte

Alam ko ang lihim mo alam ko

Alam mong alam ko ito

Na lamang ang ating maililihim

Kung Ganoon

ni Brandon Dollente


Alam kong nariyan ka. Nakasunod ka
sa akin ngunit wala kang alam.
Marahil ang mahal mo ay ang ulan.
Hindi ako. Hindi, dahil kung oo,

marahil napansin mo ang mga nadurog
na tuyong dahon na aking tinapakan.
Marahil tinapik mo ako at sinabing,
“sigurado akong may sugat ka

sa talampakan.” Ngunit alam kong hindi
mo iyon malalaman. Dahil hindi ako
ang mahal mo kundi ang ulan. At alam natin:
walang mahal ang ulan. Lahat-lahat dinadaplisan.

Kaya sapat na sa iyo ang sinumang makakapiling.
Alam mo, ang ayaw ko lang sa ulan,
hindi ito nagpapaangkin kaninoman.
Ni hindi ko maaaring tipunin sa palad

o isilid sa bulsa o saluhin gamit ang puso
dahil tinatakluban ito ng balat. Dumudulas
lang ito sa katawan. At walang iniiwan.
Kaya kung ako ang nais mo, manalangin ka

na sa susunod na mapuno ng kalungkutan
ang dambuhalang dibdib ng kalangitan,
magkabit ang Diyos ng laso sa ulan.
Nang matapos mahugasan ng lahat,

may madampot ako at maipantali
sa buhok. Nang may maiuwi.
Nang malaman kong may nananatili.
Dahil ngayon, malusaw ka man

at makipagsiksikan sa mga patak
sa ulap na naghahanap ng mahahaplos,
hindi kita sasalubungin. Iiwasan kita.
Ayoko. Sisilong ako. Aantayin ko ang pagtila.


(sunod sa May Pagkakataong Ganito ni Ej Bagacina)

Matapos ang lahat

ni Walther Hontiveros

Kalungkutan lamang ang tanging kasiguraduhan.

Ito ang hindi nagmamaliw na pulso
matapos bawian
ng pintig ang laman
at loob ng katawan.

Tanging ang bigat lamang
ng namumutlang bakas
ang mananatili sa kutson
ng lupa.

Ito ang tanging makatatawid
sa salaming sinisilid
ang nagluluksang katahimikan
ng mga mahal sa buhay,

labi
ng isang iniwanang buhay.

Ang Banidoso at Ang Imahen

ni Joseph Casimiro

Ikaw ang akong humaharap sa ako.
Ako ang ikaw na humahanap sa tayo.
Ako at ikaw, ang tayo.
Tayo ang naghahanap sa ako.

Sentimental

ni Mike Orlino


Titig

Matalim na balaraw
ang iyong mga titig.
Iniiwang duguan
ang aking pananabik.


Hope

Hithitin ang sigarilyo't
sa namimigat na dibdib,
hugutin ang alipatong
magsusumamo sa langit.

Pagpapaliwanag

ni Angelique Detaunan


Kasi naiinis ako

na nakakausap mo pa rin
ako tungkol sa iba't ibang bagay
habang nakatingin sa akin, mata sa mata,
parang walang namagitang wala na ngayon.

na tinatanggap mo pa rin
lahat ng iniaalok ko sa iyo:
pagkain, panulak, payong, panyo,
parang hindi gumagana ang mga pakonswelo.

na nagagawa mo pa ring
manatili sa iisang lugar
kung nasaan ako,
parang hindi naiilang na may puwang na tayo.

na tinutukso pa rin
tayo ng barkada at mga kakilala
kapag nakikita tayong magkasama,
parang hindi nababahala sa sasabihin nila.

na nayayakag pa rin
kita na samahan ako sa kung saan
tuwing wala na kong pagpipilian kundi ikaw,
parang wala na ring makasama kundi ako.

Kasi naiinis ako

na nasasabi mo pa rin
kung gaano ako kaganda para sa'yo.

na napipisil mo pa rin
ng marahan ang kamay ko.

na natatapik mo pa rin
ang balikat ko.

na nayayakap mo pa rin
ako kahit sobrang sandali.

na nakakangiti ka pa rin
sa kabila ng lahat ng nangyari.

Kasi naiinis ako

na alam kong alam mo
na niloko lang kita:
pinaasa, ginamit, pinanakip-butas,
pero wala kang ginawa para gumanti.

na hindi ka man lang nagtanong
kung bakit biglang naputol
ang ating biglaang relasyon,
parang ayos lang na bigla tayong nagkalayo.

parang wala lang sa iyo ang lahat ng iyon.
parang hindi mo talaga ako sineryoso.
parang ginamit mo rin ako, pinampalipas-oras.
parang ako pa ang niloko mo.

Kasi naiinis ako sa'yo,
kaya hindi ako hihingi ng tawad.

Eskinita

ni Kristian Mamforte

Ginising siya ng ingay wari

Ang pagkalam ng sikmura

Ang iyak ng sanggol sa kaniyang tabi

Mga Pagkapatda

ni Brandon Dollente


Bulalakaw
Mga bit'wing tumiwalag
at nagpadulas sa langit,
panandaliang panapat
sa lumbay ng mangingibig.

Delikado
Pusong yari sa talulot
ay napipintong maglagas;
nangungulubot sa lungkot
sa habag ay nakakalas.

Sandali
Nakasampa ang tutubi
sa isang talim ng damo.
Mamaya'y muling huhuni
mga pakpak niyang abo.

Daplis
Kanina ay may hiwaga
ang libong patak ng ulan;
lahat-lahat ay nabasa
ngunit walang nahugasan.

Titigan
Ang tuktok ng pagtingala
ng natulalang makata:
Ilaw-posteng kulay pula,
tila namamagang mata.

May Pagkakataong Ganito

ni Ej Bagacina

May pagkakataong ganito:
kung kailan galit ang kalangitan
at wala akong dalang payong
o kaya'y walang bubong na masisilungan.

At makikita kitang naglalakad
na kagaya ko. Binabalot ka ng takot
sa bawat kulog. Binabasa ka ng ulan
na naglalakbay sa bawat baybayin

ng iyong katawan. Patuloy kitang susundan
hanggang sa sumikat ang tila naduwag na araw
para malusaw ako at maging tubig
na unti-unting ililipad patungo sa mga ulap

upang sa muling pag-ulan,
ika'y aking mayakap.

Sarado

ni Ali Sangalang

Nang sinambit ko, sinta:
Ang iyong mga ngipin
ay tulad ng mga tiklado ng piyano,
puting-puti,
mala-perlas,
at organisado
—abot-tenga ang ngiti mo.

Nang ipagpatuloy ko at sinabing:
at gaya rin nito,
may kimpal-kimpal na itim
sa mga kanto
—bigla mong isinarado.

Sulyap

ni Rachel Valencerina Marra

Nagtama ang ating mga paningin
Ngunit ako lang ang nakapansin

Na maititiklop sa isang segundo
Ang parehong pagbuo
At pagguho ng mundo.

Doble Cara

ni Irae Jardin

Malamig and simoy ng hangin
Mula sa iyong hininga
Balutin mo ako sa ginaw
Ng iyong mga bisig
Habang dinidiin ang kutsilyo
Ng panlilinlang sa aking likod
Habang pinupuri ng aking mata
Ang iyong mukha.

*pinost ko din ito sa Multiply, for contacts lang. www.magicalfallenstar.multiply.com* THANKS. :)

Diwata

ni Brandon Dollente

Tuwing gabi, nananalinhaga ang lahat.
Tuwing gabi, ang tanging suot niya
ay ang kaniyang paghaharaya –

Sa akin nakatingin ang mga tala.
Tuwing gabi, kabisado niya
ang mga daan patungo sa dagat

ng mga punda at kumot. Malalaking buwan
ang mga mata ng kaniyang mahal
at umaalon kahit ang tahimik na ilog

ng kaniyang dugo. Tuwing gabi,
saulado ng kaniyang mga labi
ang katigasan ng pagtitiwala’t pananalig

at ang iba’t ibang anyo ng pag-ibig.
Sa manipis na silahis ng liwanag
mula sa bintanang nakabukas,

nagsasapilak ang kaniyang pawis
at nagsasarosas ang kaniyang mga pisngi.
Pati ang mga hiyaw ng pagtatalik

ay nagiging mahiwaga, nangingiliti
sa mga taingang nananalinhaga rin –
mga pakpak. Aliw ang salarin.