Heto ang Isang Tula

ni Rachel Valencerina Marra

tanggapin mo

at pitasin

na tila mga talulot

ang bawat taludtod.

At iyong malalaman

na hindi mo mag-isang lilipunin

ang mga nagkalat na salita.

BIG TIME

ni Ali Sangalang

Nakatambay ako noon sa Starbucks Katipunan—-hindi para magkape, kundi para pasimpleng magpatuyo ng kili kili matapos kumain ng ilang tuhog ng maaanghang na squid ball at kikiam mula sa karitong de-tulak na nakatimbre sa harapan ng kapihan.

Sa loob ng selyadong kwarto, kunyaring nagbabasa ako ng magasin habang naka de-kwatro. Maya’t maya naman ang pagbuga ng aircon sa damit at balat ko, na pinanuotan na ng hininga ng pinaghalong usok mula sa gaas at kalsada.

Tanaw ko noon ang papaikli’t paghaba ng pila sa counter habang maya’t maya rin ang paggaralgal ng blender sa aking tainga nang maramdaman ko ang paglipat ng tunog na ito patungo sa aking tiyan.

Mukhang hindi nagkasundo ang pira-pirasong pagkain na aking nilantakan na isa-isang nang nangangalabog at nagpupumilit kumawala sa lugar na kanilang pinagsisiksikan.

Hindi ko na hinayaang abutin pa ako nang panghihinayang kung kaya’t taas-noo na akong tumayo at naglakad patungo sa Men's CR.

“OCCUPIED,” ang sabi ng pinto kung kaya’t naghintay na muna ako at nag-ayos ng kuwelyo sa tapat ng salamin sa labas.

Hindi naman nagtagal ay muli itong nangusap at dahan-dahang ibinulong ang “VACANT.”

Kung ano'ng lumanay nang sandaling iyon, ay ganoon naman ang gulat ng mga mata ko sa lumabas sa pintuan. Lulang-lula ang mga ito sa sumambulat sa harapan.

Si Asi Taulava—Oo, si ASI TAULAVA— ang taong-grabang six-foot-nine, 245-pound PBA at National Team player na binansagang "The Rock" ng mga komentarista dahil sa grabeng tibay ng bumbunan sa pakikipagbanggaan sa hardcourt, pakikipagbunuang-braso sa iba pang naglalakihang basketbolero. Si PAULIASI TAULAVA—ang idolo o inidolo ng mga batang tulad ko at ng iba pang mga manlalaro't manononood ng isport na ito.

Kung malaki na siya sa TV—triplehin mo pa ang kanyang laki. Big time talaga, p're.

Hindi agad-agad nawala ang laki ng pagkagulat na’to hanggang sa slow-mong pagpihit ng doorknob, pagpasok sa loob, pagsara ng lock, pagsandal sa pinto, at pagbuntong-hininga.

Pagbuntong-hininga.

Pagbuntong-HININGA.

Ano't sa pangatlo kong paglanghap ng hangin ay may bumalot na kung anong amoy sa nangalaking mga butas ng aking ilong. Bigla-biglang tinunaw ng maalingasaw na singaw ang katawan kong nanigas ng ilang saglit.

Tumungo ako sa inidoro, binuksan ito, at sumilip.

Wala na akong iba pang naisambit

kundi isang napakalaking—“SHIT.”

UMALIS KAMI SA ALAPAAP

ni EJ Bagacina


kipkip ka sa alaala
umalis kami

sa alapaap kipkip ka sa alaala

umalis kami

sa alapaap kipkip ka
sa alaala umalis ka-
mi sa alapaap kipkip ka

(sa) alaala umalis ka-
mi sa alapaap

kipkip ka sa alaala