Sa Mga Huling Araw

ni Monching Damasing

May pangamba sa ating pagtingala.

Pinipigil natin ang ating hininga
kapag sumasambulat sa langit ang
sanlaksang ibong tinatabunan

panandalian ang ating mga anino.
Tinatapat sa ating mga mata ang
maitim nilang hubog, ang marahan

nilang salimbay. Tanaw natin
ang kanilang paglaho sa malamang hita
ng ulap na unti-unting nababahiran

ng abo. At sa sandali ng pagyao nila
sa ating gunita, mararamdaman natin
ang bagal ng ating hininga’t pagkuyom

ng marurumi nating mga kamay.

Paghihiganti

ni Nicko Caluya


Umahon ang inialay

kasama ang mga alon.

Hindi na mabaybay

ang muling pagdaong

ng bawat salita.

Saksi ang buwang

hindi na nagbanta.

Rush Hour

ni Rachel Valencerina Marra

Nagpapahinga ang dalawang bata sa istasyon ng LRT sa Santolan. Isang maghapon uli silang nagpunas ng mga pares ng sapatos, sandalyas, at paa sa mga dyip na nag-aabang ng mga pasahero. Kakaunting barya pa lamang ang naiipon nila sa kanilang mga bulsa.

Tumingala sila sa langit, pinagmamasdan ang mga nagsasapawang sinag ng matitingkad na kahel, pula at dilaw sa mga siwang ng mga ulap na may bahid na ng lila. Halo-halo, sa isip ng isa. Sa loob-loob ng kasama niya, dugo.

Bumuhos sa bangketa ang mga tao mula sa istasyon.

Mata ng piniling mawala

ni Joseph Casimiro

Sandali lamang natunghayan
Ang mga mata, mga mata

Ng piniling
Mawala

Sandali!

Maingat ang mga mata

Ang mga mata
Maingat

Maingat na tinutunghayan ka.