Suwail

ni Ej Bagacina

wala

kang loob utang

na

loob

Ascension

ni JC Casimiro

Matapos

Dumampot ng bato si Pedro

Inilahad sa mga kasama at nagwika

Ako ang haligi

Walang umimik

Heto ang Isang Tula

ni Rachel Valencerina Marra

tanggapin mo

at pitasin

na tila mga talulot

ang bawat taludtod.

At iyong malalaman

na hindi mo mag-isang lilipunin

ang mga nagkalat na salita.

BIG TIME

ni Ali Sangalang

Nakatambay ako noon sa Starbucks Katipunan—-hindi para magkape, kundi para pasimpleng magpatuyo ng kili kili matapos kumain ng ilang tuhog ng maaanghang na squid ball at kikiam mula sa karitong de-tulak na nakatimbre sa harapan ng kapihan.

Sa loob ng selyadong kwarto, kunyaring nagbabasa ako ng magasin habang naka de-kwatro. Maya’t maya naman ang pagbuga ng aircon sa damit at balat ko, na pinanuotan na ng hininga ng pinaghalong usok mula sa gaas at kalsada.

Tanaw ko noon ang papaikli’t paghaba ng pila sa counter habang maya’t maya rin ang paggaralgal ng blender sa aking tainga nang maramdaman ko ang paglipat ng tunog na ito patungo sa aking tiyan.

Mukhang hindi nagkasundo ang pira-pirasong pagkain na aking nilantakan na isa-isang nang nangangalabog at nagpupumilit kumawala sa lugar na kanilang pinagsisiksikan.

Hindi ko na hinayaang abutin pa ako nang panghihinayang kung kaya’t taas-noo na akong tumayo at naglakad patungo sa Men's CR.

“OCCUPIED,” ang sabi ng pinto kung kaya’t naghintay na muna ako at nag-ayos ng kuwelyo sa tapat ng salamin sa labas.

Hindi naman nagtagal ay muli itong nangusap at dahan-dahang ibinulong ang “VACANT.”

Kung ano'ng lumanay nang sandaling iyon, ay ganoon naman ang gulat ng mga mata ko sa lumabas sa pintuan. Lulang-lula ang mga ito sa sumambulat sa harapan.

Si Asi Taulava—Oo, si ASI TAULAVA— ang taong-grabang six-foot-nine, 245-pound PBA at National Team player na binansagang "The Rock" ng mga komentarista dahil sa grabeng tibay ng bumbunan sa pakikipagbanggaan sa hardcourt, pakikipagbunuang-braso sa iba pang naglalakihang basketbolero. Si PAULIASI TAULAVA—ang idolo o inidolo ng mga batang tulad ko at ng iba pang mga manlalaro't manononood ng isport na ito.

Kung malaki na siya sa TV—triplehin mo pa ang kanyang laki. Big time talaga, p're.

Hindi agad-agad nawala ang laki ng pagkagulat na’to hanggang sa slow-mong pagpihit ng doorknob, pagpasok sa loob, pagsara ng lock, pagsandal sa pinto, at pagbuntong-hininga.

Pagbuntong-hininga.

Pagbuntong-HININGA.

Ano't sa pangatlo kong paglanghap ng hangin ay may bumalot na kung anong amoy sa nangalaking mga butas ng aking ilong. Bigla-biglang tinunaw ng maalingasaw na singaw ang katawan kong nanigas ng ilang saglit.

Tumungo ako sa inidoro, binuksan ito, at sumilip.

Wala na akong iba pang naisambit

kundi isang napakalaking—“SHIT.”

UMALIS KAMI SA ALAPAAP

ni EJ Bagacina


kipkip ka sa alaala
umalis kami

sa alapaap kipkip ka sa alaala

umalis kami

sa alapaap kipkip ka
sa alaala umalis ka-
mi sa alapaap kipkip ka

(sa) alaala umalis ka-
mi sa alapaap

kipkip ka sa alaala

Rengga

nina Miles Domingo at JC Casimiro

Habang binubuhol ko ang hangin,iniisip
ko kung nahihila ko ang mga bituin
papalapit sa akin. Sapagkat hindi

maaari, ang sabi ng pantas, mahiwaga
ang grabedad, mali ang paniniwalang
magtiwala sa mga pagbulusok at pagdating
ng mga kometa, isang trahedya.
Huwag mangangarap sa mga nalalagas: luha
ng kandila, natuklap na mukha
ng bulaklak, kalansay ng buhangin, abuhing
mga tala ... sa kanilang pagbagsak, huwag
sasama. Matapos ang atas ng pantas,

magpapalipad ako ng guryon.

Tulang Nagwawakas Sa Hindi Natapos Dahil Ginabi Na Naman Ako

ni EJ Bagacina

Noong minsang gabihin ako
at iyong masumbatan sa kuwarto
ako nagkulong
at pilit na tumula
tungkol sa patay-
sinding ilaw-
poste sa tapat ng bintana

ngunit aking napag-isip-
isip hindi pala ako makatula

maliban kung sakay ng jeep
sa gabi
palagi akong binabagabag
ng bilis
ng mga pangyayari

ang mga alaala nag-uunahan
naggigitgitan sa aking gunita
nagsasalpukan
ang mga ilaw
ng sasakyan
ang bituin at buwan
sa kalawakan
ng mga salita
sa tulang aking kinakatha
habang nakaupo sa isang sulok
nagmamasid sa paligid
nagtataka
kung meron ding nagmamakata
na katabi

ngunit gaya ng ilang sasakyang nasiraan
sa daan laging maiiwan
na nakatirik
ang mga linya
sa aking isip tila naghihintay
na maisapapel
pagdating sa bahay ito

ang pasalubong ko sa iyo
isang tula
hindi natapos
dahil ginabi na naman ako.